દરેક વ્યક્તિ આપણે ઈચ્છીએ ત્યારે પોતાના બધા જ કામ મુકીને કનેક્ટ થવા બંધાયેલી નથી, ફરજીયાત કનેક્ટ થવાનું કે કનેક્ટેડ રહેવાનું એક જબરદસ્ત દબાણ હોય છે!

‘સર, વાત કરી લો’ કન્સલ્ટેશન દરમ્યાન વાગતા મોબાઈલને હું સાયલન્ટ કરતો હતો ત્યાં મારા ક્લાયન્ટે મને કહ્યું. મેં મોબાઈલની રીંગને અવગણીને વાત ચાલુ રાખવાનો પ્રયત્ન કર્યો. પરંતુ, હંમેશા બનતું હોય છે એમ ઉપરાઉપરી એકીશ્વાશે સામેથી રીંગ ઉપર રીંગ ઠોકવાની ચાલુ જ રહી. આપણે ત્યાં એક મોટો વર્ગ એવો છે કે જેને આવા સમયે સંભળાતો રેકોર્ડેડ અવાજ, જે તમને થોડા સમય બાદ ફોન કરવાનું કહે છે તે, સમજાતો નથી અને એ ઉપરાઉપરી રીંગ માર્યે જાય છે. કદાચ આવી વ્યક્તિઓને ડોક્ટર અને ટેલીફોન ઓપરેટર વચ્ચે ભેદ હોય તેવી સામાન્ય સમજ નહીં હોય એટલે તરત જ ફોન ઉપડે તેવી અપેક્ષાઓ રાખતા હશે ! એમની ઉપરાઉપરી રીંગથી કંટાળીને તમે તમારું કામ પડતું મુકીને મોબાઈલ ઉપાડો તો ‘ક્યારનો ફોન કરું છું’ એમ કહીને કેટલાક તો પોતાની પાસે આવી સામાન્ય અક્કલ નથી એનો પરિચય પણ આપે. એનાથી પણ વધુ મૂર્ખાઈભરી હરકત તો એ હોય છે કે ડોક્ટર સાવ નવરા, એના જ મોબાઈલની રાહ જોઇને જ બેઠા હોય એમ, તેમની અનુકુળતા જાણ્યા-પૂછ્યા વગર પોતાની કથા ચાલુ કરી દેવાની. હમણાં જ એક લગ્ન સમારંભમાં હાથમાં જમવાની ડીશ અને મોબાઈલ ઉપર સાહેબ કો’કના ઝાડા મટાડી રહ્યા’તા! આ તો ગઈકાલે જ બનેલી ઘટના હતી એટલે ખાલી ઉદાહરણ તરીકે આપી, બાકી આવી તો અનેક ચિત્ર-વિચિત્ર પરિસ્થિતિઓમાં મોબાઈલ અટેન્ડ કરતા ડોકટરોને જોયા છે. જેમાં, ખભા અને કાન વચ્ચે મોબાઈલ દબાવીને પેશાબ કરતા કરતા ટેલીફોનીક કન્સલ્ટેશન કરતા ડોકટરો પણ આવી ગયા!! અને મહત્વની વાત એ છે કે આમાંથી માંડ બે ટકા ફોન પણ મેડીકલ ઈમરજન્સીના નથી હોતા, દાનત માત્ર સમય-પૈસા બચાવવાની કે ફુરસદની હોય છે, પૂછી જોજો કોઈપણ ડોક્ટરને! ઘણા ડોકટરો આ કારણોસર પોતાના મોબાઈલ નંબર આપતા અચકાતા હોય છે અથવા ચાલુ કન્સલ્ટેશન દરમ્યાન મોબાઈલ બહાર અટેન્ડન્ટ કે આસીસ્ટન્ટને આપી રાખતા હોય છે.

આમ તો આ વર્ષોથી ચાલી આવતી સમસ્યા છે પરંતુ આજે પેન ઉપર આવવા પાછળ એક કારણ છે. પહેલી જાન્યુઆરીથી ફ્રાન્સમાં એક રોજગાર કાયદો અસ્તિત્વમાં આવ્યો છે – ‘રાઈટ ટુ ડિસ્કનેક્ટ’! ફ્રેંચ વર્કર્સ કોર્ટમાં પોતાની તરફેણમાં આ અંગેનો કેસ જીતી ગયા છે. આ કાયદા અંતર્ગત તેમને કામના કલાકો સિવાય પોતાના મોબાઈલ ફોન બંધ કરવાની કે સંપર્કમાં ના રહેવાની છુટ્ટી મળશે. તેમની અપીલ હતી કે કામના કલાકો પછી પણ તેમના મોબાઈલ ચાલુ રહેવાને કારણે તે સતત તણાવમાં રહેતા હતા, અનિદ્રાથી પીડાતા હતા અને તેમના સંબંધોમાં વણજોઈતી સમસ્યાઓ ઉભી થતી હતી. કોર્ટે આ બધીજ વાત માન્ય રાખી અને તેમને નોકરીના સમય સિવાય સંપર્કમાં ના રહેવાની છૂટ આપી. જે લોકો ખરેખર આ બાબતથી ત્રસ્ત હશે તે ખુશ થશે પરંતુ ‘ઓફીસીઅલ’ના બહાને આડે-અવળે લટકેલા રહેનારા નાખુશ થાય એ પણ શક્ય છે.

‘રાઈટ ટુ ડિસ્કનેક્ટ’ – વાત બહુ મહત્વની છે, માત્ર નોકરીઆત માટે નહીં બધા જ માટે! સતત કનેક્ટેડ રહેવાને કારણે અગાઉ ક્યારેય નહતા અથવા ભાગ્યે જ હતા એવા પ્રશ્નો રોજીંદા બની રહ્યા છે. મેં શરૂઆત તો ડોકટરોને લગતી સમસ્યાથી કરી પરંતુ આ સમસ્યા દરેકને નડે છે. મોબાઈલની રીંગ વાગે, મેસેજ આવે કે નોટીફીકેશન ટોન રણકે – મગજ બધુજ કામ મુકીને મોબાઈલમાં અટકી જાય. મોબાઈલ હાથમાં ઉઠાવો કે ના ઉઠાવો મગજનો એક ખૂણો એની સાથે જોડાઈ જાય અને સામેવાળો ઉપરાઉપરી રીંગ મારીને કે મેસેજ કરીને એ ખૂણો એક્ટીવ જ રાખે! ગમે તેવા સંજોગોમાં ફોન ઉપાડવાનું દબાણ અને ના ઉપાડો ત્યાં સુધી વારંવાર રીંગ દબાણ કરે (આવા સંજોગોમાં ત્રીસ-ચાલીસ મિસકોલ મારનારા વિરલાઓ છે!) અથવા તમારી ફુરસદે જવાબ આપો તો ફોન કેમ ના ઉપાડ્યોનું સામેવાળાને ગળે ઉતરે તેવો જવાબ આપવાનું દબાણ, ખાસ કરીને પ્રેમ-સંબંધોમાં! ચેટનો તરત જ જવાબ આપવાનો અને ના આપો તો ‘ક્વેશ્ચન માર્ક’ના ઢગલા આવે! એમાં’ય જો ઓનલાઈન હોવ તો ગમે તેવું અગત્યનું કામ મુકીને પણ સામેવાળાને એટેન્ડ કરી લેવા પડે નહીંતર… જેવો જેનો સામેવાળો કે સામેવાળી! ફરજીયાત કનેક્ટ થવાનું કે કનેક્ટેડ રહેવાનું એક જબરદસ્ત દબાણ હોય છે, અલબત્ત દેખીતું ના હોય તો પણ સુષુપ્ત રીતે તો ચોક્કસ હોય છે જ અને આ કારણે જ મોટાભાગની વ્યક્તિઓ તેમનો ફોન સ્વીચ-ઓફ કરતા ખચકાતી હોય છે. આ બધી વાતો તમે સ્વીકારો કે ના સ્વીકારો એ તમારા વ્યક્તિત્વ ઉપર આધારિત છે પરંતુ આજના સમયની આ વાસ્તવિકતા છે. માટે જ, ‘ફોમો’(ફીઅર ઓફ મિસિંગ આઉટ-દેશી ભાષામાં ‘રહી જઈશું’), ‘નોમો ફોબિયા’(મોબાઈલ નેટવર્ક ના હોવાનો કે મોબાઈલ વગરના થઇ જવાનો ડર) વગેરે માનસિક સમસ્યાઓ જન્મ લઇ ચુકી છે. અરે આ ગાંડપણ ત્યાં સુધી પહોંચ્યું છે કે ‘ડ્રોસ્માર્ટોફોબિયા’ એટલે ટોઇલેટના ટબમાં તમારો સ્માર્ટફોન પડી જવાનો ડર – જેવા ફોબિયા આ લીસ્ટમાં ઉમેરાઈ રહ્યા છે. મને તો પ્રશ્ન એ થાય છે કે મોબાઈલ લઈને ટોઇલેટમાં જવું જ શું કામ જોઈએ?! પણ, જનારો મોટો વર્ગ છે, કાળા-ધોળા બધા કામ માટે!

દુનિયાભરના મનોચિકિત્સકો એકમત છે કે મોબાઈલના કારણે થઇ રહેલી માનસિક સમસ્યાઓ, સંબંધોને લગતા પ્રશ્નો અને માનસિક તણાવ આવનારા વર્ષોમાં ભયંકર સ્વાસ્થ્ય-સંબંધી પ્રશ્નો ઉભા કરશે. સમજવાનું મોબાઇલે કે મોબાઈલ સેવા આપનારી કંપનીઓએ નથી, આપણે બધાએ છે! ‘રાઈટ ટુ ડિસ્કનેક્ટ’ – માત્ર એમ્પ્લોયરે આપવાની વાત નથી, આપણે બધાએ પોતાની જાતને અને અન્ય લોકોને આપવાની વાત છે. દરેક વ્યક્તિ આપણે ઈચ્છીએ ત્યારે પોતાના બધા જ કામ મુકીને કનેક્ટ થવા બંધાયેલી નથી. બસ, આટલી સ્વતંત્રતા સામેવાળી વ્યક્તિને આપી શકીએ તો પણ ઘણું બધું દબાણ સંબંધોમાં ઓછું કરી શકાય. તમને તમારા વ્યક્તિ અને સંબંધમાં એટલો વિશ્વાસ હોવો જોઈએ કે જેવું શક્ય બનશે એવું તરત એ તમારી સાથે કનેક્ટ થશે જ. હા, જ્યાં તમે તમારી જરૂરીયાત માટે કનેક્ટ થવા ઈચ્છતા હોવ ત્યાં એકવાર ફોન ના ઉપડ્યો કે મેસેજનો તરત જવાબ ના મળ્યો તો રઘવાયા થઇ જવાને બદલે થોડો સમય રાહ જોવાનું રાખો, તમારો અને સામેવાળાનો તણાવ ઓછો થશે, કોમ્યુનિકેશન વધારે અસરકારક બનશે.

પૂર્ણવિરામ: ઓનલાઈન વ્યક્તિ કેટલીવારમાં તમારી ચેટનો જવાબ આપે છે તેના ઉપર તમે તમારું મહત્વ મૂલવતા હોવ તો તમે સંબંધોમાં સ્વતંત્રતા આપવામાં કાચા પડવાના તે નક્કી !

Advertisements

 

My inputs in Times of India – Young netizens kill sleep time for `appy’ hours

Mar 19 2017 : The Times of India (Ahmedabad)

Young netizens kill sleep time for `appy’ hours

Soumitra Das

Sleep delayed isn’t sleep denied, but it isn’t a healthy habit either. And a 2016 study conducted by the Service for Healthy Use of Technology (SHUT) clinic at the National Institute of Mental Health and Neuroscience (NIMHANS), Bengaluru, whose results were published earlier this year, has come up with findings that one might lose sleep over. The study says that apps like Whatsapp and Facebook on our mobiles are delaying people’s sleep by about 100 minutes daily , which wasn’t the case till recently. We asked some celebs and experts about their browsing habits on mobile, and found out that it’s a reality that can no longer be ignored.CASES ARE ON THE RISE

The scenario has changed drastically in a matter of just about five years. As Hansal Bhachech, a consulting psychiatrist, tells us, “The number of cases where youngsters below 30 come and complain about their sleep patterns has gone up significantly . Our first question to them is about their usage of mobile internet the previous night, which is the root cause of the problem. Till five years ago, only people above 50 came and complained about insomnia. While things like exam stress can cause temporary insomnia in youngsters, their browsing habits during late hours is turning this into a long-lasting problem. While the duration of sleep may remain the same, the irregular sleeping pattern can lead to issues like hypertension and obesity too.“

So how does one cope with this addiction?
Says Bhachech, “We first explain the cause of the problem and then, suggest ways to deal with it. For instance, not replying to comments on social media after 10 pm is a good habit to inculcate. Also, alternatives like reading really help.“

TOUGH TO RESIST THE URGE:

For those whose schedules are hectic, resisting the urge to be online all the time is a tough one. As actress Samvedna Suwalka puts it, “You don’t even realize when browsing through social networking sites almost becomes an addiction. Staring at the screen keeps you awake at night and falling asleep becomes difficult. It had become a habit for me as well but then, I decided to discipline myself. While I used to sleep with the phone next to me earlier, now I try not to use my phone before going to bed. I keep it away from the bed and also try to read something meaningful before going to sleep, instead of staring at the mobile screen.“ Actor Vikee Shah seconds her, “At times, we have night shifts while shooting and you want to share something interesting on the social media to keep people posted. In our generation, nobody goes to sleep by 10 pm and late evening is a good time to catch up with friends online.However, it is important to strike a balance. Being a fitness conscious guy , I go to sleep by about 11.30 pm and sleep for at least eight hours. I don’t use my phone once I hit the bed.“

THE NEED TO DRAW A LINE:

For celebs, discipline is crucial and they make sure that the addiction of being online doesn’t get to them. Table tennis champ Harmeet Desai tells us, “Sportspersons have a fixed schedule to follow and I don’t get too much time to browse through social media. It’s only during the weekend that I am a bit lenient with these self-imposed restrictions and since I have early morning practice sessions, I can’t afford to check my smartphones late in the night. I go to sleep by 10.30 pm.“

Probably, a digital detox after dinner won’t be such a bad idea. Remember what life away from the smartphone did to a wonder girl named P V Sindhu?

 

દરેક વ્યક્તિ આપણે ઈચ્છીએ ત્યારે પોતાના બધા જ કામ મુકીને કનેક્ટ થવા બંધાયેલી નથી, ફરજીયાત કનેક્ટ થવાનું કે કનેક્ટેડ રહેવાનું એક જબરદસ્ત દબાણ હોય છે!

‘સર, વાત કરી લો’ કન્સલ્ટેશન દરમ્યાન વાગતા મોબાઈલને હું સાયલન્ટ કરતો હતો ત્યાં મારા ક્લાયન્ટે મને કહ્યું. મેં મોબાઈલની રીંગને અવગણીને વાત ચાલુ રાખવાનો પ્રયત્ન કર્યો. પરંતુ, હંમેશા બનતું હોય છે એમ ઉપરાઉપરી એકીશ્વાશે સામેથી રીંગ ઉપર રીંગ ઠોકવાની ચાલુ જ રહી. આપણે ત્યાં એક મોટો વર્ગ એવો છે કે જેને આવા સમયે સંભળાતો રેકોર્ડેડ અવાજ, જે તમને થોડા સમય બાદ ફોન કરવાનું કહે છે તે, સમજાતો નથી અને એ ઉપરાઉપરી રીંગ માર્યે જાય છે. કદાચ આવી વ્યક્તિઓને ડોક્ટર અને ટેલીફોન ઓપરેટર વચ્ચે ભેદ હોય તેવી સામાન્ય સમજ નહીં હોય એટલે તરત જ ફોન ઉપડે તેવી અપેક્ષાઓ રાખતા હશે ! એમની ઉપરાઉપરી રીંગથી કંટાળીને તમે તમારું કામ પડતું મુકીને મોબાઈલ ઉપાડો તો ‘ક્યારનો ફોન કરું છું’ એમ કહીને કેટલાક તો પોતાની પાસે આવી સામાન્ય અક્કલ નથી એનો પરિચય પણ આપે. એનાથી પણ વધુ મૂર્ખાઈભરી હરકત તો એ હોય છે કે ડોક્ટર સાવ નવરા, એના જ મોબાઈલની રાહ જોઇને જ બેઠા હોય એમ, તેમની અનુકુળતા જાણ્યા-પૂછ્યા વગર પોતાની કથા ચાલુ કરી દેવાની. હમણાં જ એક લગ્ન સમારંભમાં હાથમાં જમવાની ડીશ અને મોબાઈલ ઉપર સાહેબ કો’કના ઝાડા મટાડી રહ્યા’તા! આ તો ગઈકાલે જ બનેલી ઘટના હતી એટલે ખાલી ઉદાહરણ તરીકે આપી, બાકી આવી તો અનેક ચિત્ર-વિચિત્ર પરિસ્થિતિઓમાં મોબાઈલ અટેન્ડ કરતા ડોકટરોને જોયા છે. જેમાં, ખભા અને કાન વચ્ચે મોબાઈલ દબાવીને પેશાબ કરતા કરતા ટેલીફોનીક કન્સલ્ટેશન કરતા ડોકટરો પણ આવી ગયા!! અને મહત્વની વાત એ છે કે આમાંથી માંડ બે ટકા ફોન પણ મેડીકલ ઈમરજન્સીના નથી હોતા, દાનત માત્ર સમય-પૈસા બચાવવાની કે ફુરસદની હોય છે, પૂછી જોજો કોઈપણ ડોક્ટરને! ઘણા ડોકટરો આ કારણોસર પોતાના મોબાઈલ નંબર આપતા અચકાતા હોય છે અથવા ચાલુ કન્સલ્ટેશન દરમ્યાન મોબાઈલ બહાર અટેન્ડન્ટ કે આસીસ્ટન્ટને આપી રાખતા હોય છે.

આમ તો આ વર્ષોથી ચાલી આવતી સમસ્યા છે પરંતુ આજે પેન ઉપર આવવા પાછળ એક કારણ છે. પહેલી જાન્યુઆરીથી ફ્રાન્સમાં એક રોજગાર કાયદો અસ્તિત્વમાં આવ્યો છે – ‘રાઈટ ટુ ડિસ્કનેક્ટ’! ફ્રેંચ વર્કર્સ કોર્ટમાં પોતાની તરફેણમાં આ અંગેનો કેસ જીતી ગયા છે. આ કાયદા અંતર્ગત તેમને કામના કલાકો સિવાય પોતાના મોબાઈલ ફોન બંધ કરવાની કે સંપર્કમાં ના રહેવાની છુટ્ટી મળશે. તેમની અપીલ હતી કે કામના કલાકો પછી પણ તેમના મોબાઈલ ચાલુ રહેવાને કારણે તે સતત તણાવમાં રહેતા હતા, અનિદ્રાથી પીડાતા હતા અને તેમના સંબંધોમાં વણજોઈતી સમસ્યાઓ ઉભી થતી હતી. કોર્ટે આ બધીજ વાત માન્ય રાખી અને તેમને નોકરીના સમય સિવાય સંપર્કમાં ના રહેવાની છૂટ આપી. જે લોકો ખરેખર આ બાબતથી ત્રસ્ત હશે તે ખુશ થશે પરંતુ ‘ઓફીસીઅલ’ના બહાને આડે-અવળે લટકેલા રહેનારા નાખુશ થાય એ પણ શક્ય છે.

‘રાઈટ ટુ ડિસ્કનેક્ટ’ – વાત બહુ મહત્વની છે, માત્ર નોકરીઆત માટે નહીં બધા જ માટે! સતત કનેક્ટેડ રહેવાને કારણે અગાઉ ક્યારેય નહતા અથવા ભાગ્યે જ હતા એવા પ્રશ્નો રોજીંદા બની રહ્યા છે. મેં શરૂઆત તો ડોકટરોને લગતી સમસ્યાથી કરી પરંતુ આ સમસ્યા દરેકને નડે છે. મોબાઈલની રીંગ વાગે, મેસેજ આવે કે નોટીફીકેશન ટોન રણકે – મગજ બધુજ કામ મુકીને મોબાઈલમાં અટકી જાય. મોબાઈલ હાથમાં ઉઠાવો કે ના ઉઠાવો મગજનો એક ખૂણો એની સાથે જોડાઈ જાય અને સામેવાળો ઉપરાઉપરી રીંગ મારીને કે મેસેજ કરીને એ ખૂણો એક્ટીવ જ રાખે! ગમે તેવા સંજોગોમાં ફોન ઉપાડવાનું દબાણ અને ના ઉપાડો ત્યાં સુધી વારંવાર રીંગ દબાણ કરે (આવા સંજોગોમાં ત્રીસ-ચાલીસ મિસકોલ મારનારા વિરલાઓ છે!) અથવા તમારી ફુરસદે જવાબ આપો તો ફોન કેમ ના ઉપાડ્યોનું સામેવાળાને ગળે ઉતરે તેવો જવાબ આપવાનું દબાણ, ખાસ કરીને પ્રેમ-સંબંધોમાં! ચેટનો તરત જ જવાબ આપવાનો અને ના આપો તો ‘ક્વેશ્ચન માર્ક’ના ઢગલા આવે! એમાં’ય જો ઓનલાઈન હોવ તો ગમે તેવું અગત્યનું કામ મુકીને પણ સામેવાળાને એટેન્ડ કરી લેવા પડે નહીંતર… જેવો જેનો સામેવાળો કે સામેવાળી! ફરજીયાત કનેક્ટ થવાનું કે કનેક્ટેડ રહેવાનું એક જબરદસ્ત દબાણ હોય છે, અલબત્ત દેખીતું ના હોય તો પણ સુષુપ્ત રીતે તો ચોક્કસ હોય છે જ અને આ કારણે જ મોટાભાગની વ્યક્તિઓ તેમનો ફોન સ્વીચ-ઓફ કરતા ખચકાતી હોય છે. આ બધી વાતો તમે સ્વીકારો કે ના સ્વીકારો એ તમારા વ્યક્તિત્વ ઉપર આધારિત છે પરંતુ આજના સમયની આ વાસ્તવિકતા છે. માટે જ, ‘ફોમો’(ફીઅર ઓફ મિસિંગ આઉટ-દેશી ભાષામાં ‘રહી જઈશું’), ‘નોમો ફોબિયા’(મોબાઈલ નેટવર્ક ના હોવાનો કે મોબાઈલ વગરના થઇ જવાનો ડર) વગેરે માનસિક સમસ્યાઓ જન્મ લઇ ચુકી છે. અરે આ ગાંડપણ ત્યાં સુધી પહોંચ્યું છે કે ‘ડ્રોસ્માર્ટોફોબિયા’ એટલે ટોઇલેટના ટબમાં તમારો સ્માર્ટફોન પડી જવાનો ડર – જેવા ફોબિયા આ લીસ્ટમાં ઉમેરાઈ રહ્યા છે. મને તો પ્રશ્ન એ થાય છે કે મોબાઈલ લઈને ટોઇલેટમાં જવું જ શું કામ જોઈએ?! પણ, જનારો મોટો વર્ગ છે, કાળા-ધોળા બધા કામ માટે!

દુનિયાભરના મનોચિકિત્સકો એકમત છે કે મોબાઈલના કારણે થઇ રહેલી માનસિક સમસ્યાઓ, સંબંધોને લગતા પ્રશ્નો અને માનસિક તણાવ આવનારા વર્ષોમાં ભયંકર સ્વાસ્થ્ય-સંબંધી પ્રશ્નો ઉભા કરશે. સમજવાનું મોબાઇલે કે મોબાઈલ સેવા આપનારી કંપનીઓએ નથી, આપણે બધાએ છે! ‘રાઈટ ટુ ડિસ્કનેક્ટ’ – માત્ર એમ્પ્લોયરે આપવાની વાત નથી, આપણે બધાએ પોતાની જાતને અને અન્ય લોકોને આપવાની વાત છે. દરેક વ્યક્તિ આપણે ઈચ્છીએ ત્યારે પોતાના બધા જ કામ મુકીને કનેક્ટ થવા બંધાયેલી નથી. બસ, આટલી સ્વતંત્રતા સામેવાળી વ્યક્તિને આપી શકીએ તો પણ ઘણું બધું દબાણ સંબંધોમાં ઓછું કરી શકાય. તમને તમારા વ્યક્તિ અને સંબંધમાં એટલો વિશ્વાસ હોવો જોઈએ કે જેવું શક્ય બનશે એવું તરત એ તમારી સાથે કનેક્ટ થશે જ. હા, જ્યાં તમે તમારી જરૂરીયાત માટે કનેક્ટ થવા ઈચ્છતા હોવ ત્યાં એકવાર ફોન ના ઉપડ્યો કે મેસેજનો તરત જવાબ ના મળ્યો તો રઘવાયા થઇ જવાને બદલે થોડો સમય રાહ જોવાનું રાખો, તમારો અને સામેવાળાનો તણાવ ઓછો થશે, કોમ્યુનિકેશન વધારે અસરકારક બનશે.

પૂર્ણવિરામ: ઓનલાઈન વ્યક્તિ કેટલીવારમાં તમારી ચેટનો જવાબ આપે છે તેના ઉપર તમે તમારું મહત્વ મૂલવતા હોવ તો તમે સંબંધોમાં સ્વતંત્રતા આપવામાં કાચા પડવાના તે નક્કી !

 

My inputs in today’s Times of India – story on Pokemon Go

Jul 31 2016 : The Times of India (Ahmedabad)

AUGMENTED REALITY – Pokemon Go lands city teen in Gandhinagar police station

The residents of a society in Sector 30 of Gandhinagar were surprised to see a youth roaming around in their society with a phone in his hands in the middle of the afternoon. The youth did not know anyone or had not come to meet anyone and he did not answer their questions. The alarmed residents informed city police, after which a team arrived and took the youth for questioning.

Sources said it was then revealed that Prakash (name changed), the 18-year-old teen from Narol area of Ahmedabad, was searching for pokemons while playing Pokemon Go on his mobile phone. Cops at Sector 21police station called up the teen’s parents and after verifying his identity, let him to go.

“The parents said that the boy had failed his class X examination and was preparing for class XII exam as an external student. He is addicted to mobile and online games and for the last few days has been immersed in the `Pokemon Go’ game. On Friday, he left the city in the morning and re ached Gandhinagar while playing the game,“ said an offici al. While the game has gripped the state, even though it is not available officially so far, it has resulted in a number of mishaps in Ahmedabad. This is the first instance in the state where police had to intervene, said a source.

Ramesh Gadhvi, an NGO professional, said that today places such as Vastrapur lake have more visitors than ever, just because players can easi ly collect Pokemons in the vicinity. “I do play online games but Pokemon Go is an immersive experience like no other.It blends virtual with reality , putting creatures on city maps which one has to find, collect and play with,“ he said.He added that he sees a lot of teens and children spending time and internet data on this hunt, to stay ahead of their friends.

Two similar incidents so far

Dr Hansal Bhachech, a city-based psychiatrist, said that he has already received two cases so far related to this game.“The first case was a teen from Vastrapur who did not see a car coming while playing the game and got into an accident. His parents were alert and decided to seek intervention. The teen’s studies was also getting affected as he was always on the go, to expand his gallery of creatures and collect as many pokemons as possible,“ he said. The next incident was more grave. “A 16-year old boy was not answering his phone the entire day. It worried his parents, as he had not gone to his tuition class that day. When he returned home late that evening, he revealed that he was roaming around in the city playing the game. He was irritated as he could not find the specific pokemon he wanted,“ said Bhachech. He said that the trend may prove dangerous in the future as serious accidents are taking place across the globe with players immersed in the game.

 

My inputs in today’s DNA… Cell phone can drive you nuts!

Himali Doshi @himali_3

Ahmedabad: With an increase in number of cases of teens having social anxiety disorder, the Institute of Behavioural Science centre of Gujarat Forensic Science University (GFSU) is set to include cyber psychology in its curriculum.

The institute that receives three such cases in a week will be second such institute in the country to have a separate paper on cyber psychology under forensic psychology course. Numerous experts will be invited from foreign countries to conduct sessions on the same. . In India, at present, only NIMHANS (National Institute of Health and Neuro Sciences) at Bangalore provides training in the area of cyber psychology. The decision of introducing such a paper has been taken after cases of children and teens suffering from depression, Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) and social anxiety were found. When diagnosed, the reason behind this was their excessive usage of computer and addiction to social networking sites.

Explaining more about the urgent need to introduce cyber psychology CR Mukundan, Director, IBS, said, “IBS centre focuses on the genesis of crime by investigating the sociological and psychological factors that leads to the criminal activities. Addiction to mobile and net is also one of the reasons which lead to the behavioural problems and other problems like depression, social anxiety and ADHD among children. If these sensitive issues are not properly treated at the initial stage, they might even lead to the development of criminal behaviour among children and adolescents.”

IBS receives about three such cases a week. He further added that the internet has a very positive role to play in the society. One cannot think about the world without internet as the world has become a global village because of it. But, at the same time, it is equally important to learn self-discipline and socialization.

EXPERT SPEAK:

Dr Hansal Bhachech, consultant psychiatrist, HCG group of hospitals, said, “I receive about 10 to 15 cases a month where directly or indirectly these kinds of issues are related to an individual’s health. Earlier, people were not worried about their social life because their social life was restricted to certain people. But now social life has become global. Teenagers are particularly worried about what other people think of them. Whatever good they do, they have an urge to post this on a social networking site or share it somewhere because they need some kind of social acceptance. They need approval of their own abilities through certain number of likes and comments, and for this, they keep checking their mobiles and laptops again and again. Cases of people with social anxiety have almost gone up by 30 per cent. There are lot of teenagers who have started taking counselling sessions as they cannot concentrate on studies. These teenagers are aged between 8-16 years,” he said.

PARENTS SPEAK:

Umangi Desai, mother of Priyal Desai, studying in class 12, Asia High School, said, “There was a time when Priyal was addicted to the smart phone she was given. This led to many problems like she was becoming increasingly impatient and her concentration level reduced. Taking away the smart phone from her was not the solution to the problem. She had to be properly counselled about how the social media should be used for her advantage. As a responsible parent, I did this and this led to the improvement in her academic performance.” Pranjal Vyas, father of a second year student Parth Vyas opined that academic performance improved after steps were taken to control his activities on social networking sites. “We observed that due to the constant usage of social networking sites like Facebook and Whatsapp, Parth was living more in the virtual world than in the real world.”